یاد بگیریم اگه برا دیگران مهم نیست برا ما مهم باشه

میشه گفت یکی از بدترین اجراهام تو کله زندگیم از تلویزیون پخش شد ای تدوینگر بدجنس برا اینکه بتونه از نماهایی استفاده کنه که بتونه هنر نمائیشو نشون بده و رو رنگشون کار کنه واسه همین اکثرا اولین برداشتها رو انتخاب کرده بود . فکرشو بکنید مجبورم می کردن یه مسافت زیاد و از پله هایی که واقعا حتی یکبارم پائین نیومده بودم بیام پائین و کتاب قرائت کنم . فضا ناآشنا گروه ناآشنا کتابها ناآشنا جالب اینجاست از بس عادت کردند برنامه فله ای درست کنن 20 تا کتاب میارن و مجبورت می کنن همرو بیدونه اینکه قبلا روشون کمی تامل کرده باشی معرفیشون کنی و قسمتهایی از  اونو بخونی . بعد می برنت جاهائیکه تا حالا یکبارم تو عمرت نرفتی و مجبورت می کنن موقع از پله ها پائین اومدن موقع رد شدن از پله روی آب و یا حتی موقع راه رفتن تو براشون معجزه کنی . این وسط اصلا نه تمرکز مهمه نه بازیگر چرا که مهم برنامست که باید فله ای ساخته بشه من که شخصا بعده معرفی 10 تا کتاب احساس کردم دارم از خستگی می میرم و از تشنگی زبونم چسبیده به سرم ولی اینها مهم نیست که مهم اینه که اونا فکر می کنن تو در تشنگی شدید و گرمای طاقت فرسا باید موقع پریدن از این پشته بوم به اون پشته بوم کتاب و در بهترین وضعیت براشون اجرا کنی . حسود نیستم ها ولی یکبار رفتم پشته صحنه مجریاییه داخل استادیو دیدم بابا چه دارن به اینها می رسن کم مونده یکی بادشون بزنه نکنه خسته بشن و بد اجرا کنن در یک محیط خنک در آرامشی وصف ناپذیر در دیالوگ هایی کوتاه که تازه اونم 60 بار برداشت میگرفتن تو اون دکور مسخرشون که به نظرشون خیلی هم زیباست آخه من فکر می کنم تو برنامه تابستونی حداقل دیگه لوله بخاری رو بردار یه کولر بذار مردم نگاه که می کنن از گرما نپزن . اونوقت منه بدخت واز این ور اونور آویزونم می کنن و می گن کتاب بخون . خوب اینا مهم نیست من یه بازیگرم و اونها فقط مجری پس همونطور که اونها فکر میکنن من از مجریاییه استدیویی حرفه ای ترم خودم هم باید همین فکر رو بکنم و کمی بهتر اجرا کنم . جالب قیافم بود انگار سایه قحطه تو افتاب میگیرن قیافه منو می کشن تو هم طوری که انگار اخم کردم . اه بابا من چرا دارم اینقدر غر می زنم بی خیال . اصلا دیگه دلم نمی خواد تو تلویزیون برنامه اجرا کنم تو تلویزیونی که کیفیت براشون مهم نیست کمیت مهمه . حرصم در اومده . آخه اگه اونروز به اندازه20 تا کتاب مجبور نبودم حرف بزنم اجراهای آخرمو اونطوری آب نمی بستم بره که فقط تموم شه اینم یه تجربست ستاره خانوم اجراهاتو همه میبینن پس لوس نشو و هر چقدر هم خسته بودی سعی کن از استعداد بازیگریت کمک بگیری و بتونی 10 تا کتابه آخرم مثله 10 تای اولی بگم و اینبار که معلوم نیست کدوم جهنم دره ای که می برنم با خودم یه بطری آب ببرم . تا حداقل صدام با کیفیت مناسب از حلقم بزنه بیرونو اونقدر تپق نزنم .